Een Extra
Bij het rondneuzen op de zolder van oma en opa hebben mijn broer en ik iets heel bijzonder ontdekt.
Het is dan wel geen hoogstaande literatuur, ik vond het toch de moeite even op mijn blog te plaatsen.
Het is het oorlogsdagboek van mijn overgrootvader, dat welgeteld 10 dagen lang duurt. Het is een beetje als bloggen in privé! Hij beschrijft Zaterdag 19 oktober als een heel gezellige avond, een van de gezelligste tot nu toe. Hij zegt ook dat het misschien wel de laatste is.
 |
| Mensen op een gsm kunnen hun scherm draaien, mensen op een pc zullen hun hoofd moeten draaien! |
En dat voorgevoel klopte; Zondag 20 Oktober klopten de Duitsers aan met de bedoeling Marcel mee te nemen. Hij was echter bezig met studies dus besloot Jules hem op te offeren om mee te gaan zodat zijn oudere broer kon studeren.
Hij werd naar een werkkamp iets buiten Dresden gebracht waar hij kon verblijven bij een gezin. Hij was 16 jaar toen hij vertrok en 20 toen hij terugkwam. We hebben ook nog hopen brieven van hem liggen die hij naar huis schreef. over hoewel de werkomstandigheden ronduit vreselijk waren, hij toch een warm gezin had. En dat kan je redelijk letterlijk nemen. Hij beschrijft-in zijn brieven naar huis- hoe hij 's nachts kon lezen tijdens de bombardementen van de Geallieerden.
Het heeft hem heel zwaar getekend, en dat had positieve en negatieve effecten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten