Het begin (pagina 1-20)

Het was een gewone dag. Geesje was stil en las een boek, Bossie -mijn broer- plaagde haar en gebruikte om de zin weleens "shitzooi" en ik zat er gewoon weer bij. Tot Bossie met een idee kwam; hij zou deze plek ons clubhuis noemen, een plaats voor ons! Het had wel geen dak en er waren ook geen muren maar, we hadden het in onze verbeelding zitten. Had ik al verteld dat we op een oud-ijzerhandel zijn? Aan de ene kant ligt het ijzer gesorteerd door Petra en Priit en aan de andere kant De Melkweg. Als ja vanuit dat laatste naar beneden kijkt zie je gewoon kale struiken en we vervelen ons vaak. Maar met verbeelding kunnen we ons hier wel bezig houden. Het is uitkijken naar het moment dan Nancy en haar hondje passeren aan De Melkweg. We moedigen ze dagelijks aan als ze ons passeren maar ze reageren niet echt... 
Soms moeten we ons inhouden geen grappen met Nancy uit te halen maar we kunnen dat wel, we doen het in onze verbeelding. Ineens komt Bossie met het idee te wedden wie eerst sterft. Hij heeft al vaak gedacht aan Nancy dat ineens dood zou vallen. Geesje was geschokt want in haar boek ging het net over weddenschappen en ze verdrinkt weer in haar boek. Op een dag kwamen ze niet meer.. We zoeken nu nog steeds uit waarom ze niet meer passeren.

Nancy's gekke voeten (pagina 20-50)

Vandaag was het gespreksonderwerp in de melkweg Nancy's voeten. haar schoenen waren veruit de lelijkste die we ooit zagen! "Stapt u naar novosibirsk"vertelde Bossie ineen. Ik en Geesje vroegen ons af wat hij daarmee bedoelde maar voor het eerst sprak Nancy terug! "Nee" zei ze "het is bont warm in de winter, koel in de zomer." Wisten wij veel het was weer een fantasie zoals anders Nancy stopte helemaal niet maar ze was wel terug, waarom weten we niet maar we dachten dat ze ziek was. Achja vandaag was weer zo'n vruchteloze dag dat we in de Melkweg zaten en verhalen verzonnen... Ons enige vermaak is om half zes dan is ze daar. tot ze de beierenstraat uitliep daar hoorden we geluiden en ze kwam weer niet... Maar om 3 voor zes kwam er een nieuw meisje in ons leven.
Ze kwam zo de Stoofstraat uitgelopen, onze kant op. Ouder dan Geesje en voor de rest kunnen we niet vergelijken. Ze had gele slippers aan, dunne benen, en ze hield een hondje in haar armen. We kwamen uit de Melkweg en achtervolgde ze tot een plek waar we nog nooit geweest waren... 

Uit "De Melkweg"

Bossie kon niet snel genoeg uit De Melkweg zijn om het meisje te achtervolgen. Geesje en ik volgden hem dan maar zonder aarzeling. We zagen ze lopen naast de kerk maar we bleven op een afstand, toen ze in een straat verdween gingen wij pas door. We zagen ze in de duurste wijk van de stad lopen, waar je geen hout of karton nodig hebt voor je clubhuis want ze groeien er gewoon! We doken snel  in een Rododendron om het patio van het meisje haar huis te kunnen zien. We hoorden pianomuziek en het rook heerlijk. We hoorden ook geblaf zou het Jackyll van Nancy kunnen zijn?? Hoedanook we moesten snel naar huis want hoe leuk het hier ook was, papa was bezig aan het eten en hij wist niet dat we weg waren. Bossie wou na het eten nog eens gaan kijken waarom weet ik nog niet maar hij was niet te overhalen en het was al laat... Dus we slopen weer weg, gingen weer in de Rododendron liggen en observeerden het huis weer. We zagen weer wat gewone dingen maar niks speciaal meer. Bossie wou morgen terug gaan en ik weet nog steeds niet waarom...

Dood? Verdwenen?

Zoals jullie al gelezen hebben heb ik het nooit over mama. Zij zit in Italië waarom weten we niet... Papa is geen strenge man. Hij wil gewoon dat we 's avonds op tijd zijn voor het eten dat is alles. Maar goed dat even terzijde, ik spreek er ook niet graag over. Ik en mijn broer praten nooit over mama. We vervelen ons weer een dag maar ik wou weten waarom Bossie zo geïnteresseerd was in dat huis waar VBERMOEDELIJK Nancy en Jackyll wonen. We wachten weer tot ze opdaagden maar ze kwamen niet. Bossie wou zijn theorie beginnen vertellen over wat er gebeurd is maar Geesje zit weer te diep in haar boek verdoken dus ze luisterde niet echt. Goed toen Bossie eindelijk aan de beurt kwam wist hij te vertellen dat er een groot en een klein versgegraven graf bij was gekomen op het kerkhof. hij wou zelf wedden dat het Nancy en Jackyll waren! Dat verklaart natuurlijk wel waarom we ze niet zien vandaag. We kwamen er later wel achter dat Bossie gelogen heeft want geesje kwam te weten wat er echt gebeurd was met Nancy. Bossie was gewoon dolverliefd op het meisje met de gele slippers en hij wou haar begluren met Nancy als excuus! Maar goed het is nu al laat morgen vertel ik wel waar Nancy nu uiteindelijk was!

Ziekenhuis

Nancy lag in het ziekenhuis! Toen Geesje dat vertelde wisten we meteen dat Bossie verliefd was op de gele slippers. Maar goed we wouden haar op onze voorlaatste vakantiedag een bezoekje brengen.
Zo'n ziekenhuis was veel te groot uiteindelijk gezien en we kende haar echte naam niet dus we konden niks beginnen en oz stopte ons bezoek al na een halfuur. Op de weg terug begon Bossie wat te plagen. Hij zegde tegen Geesje dat ze een beetje scheel kijkt, en zo dom als ik ben deed ik vrolijk mee. Geesje werd boos en verdrietig en ze gilde "Mijn tante is nog niet zolang geleden gestorven ik ben het allemaal beu!" En ze stapte van de bus af... Bossie moest nog nalachen maar zo grappig vond ik het helemaal niet... 's Avonds in bed hoorde ik een gegil in mijn droom - het kon die irritante mug zijn- en ik schoot wakker... Ik dacht aan mama en de tante van Geesje en Nancy... Ik voelde mij schuldig en maakte me enorm zorgen dus ik kroop bij Bossie in bed. Hij snauwde mij meteen de neus af "Wat een shitzooi dit lijkt helemaal nergens op! Ik wil Geesje vervangen voor die mooie van 2 straten verder en wat doe jij nu weer in mijn bed?!" Ik zei dat het gemeen was en dat het toch normaal is dat broers voor elkaar zorgen als ze zich slecht voelen.. "Wees dan minder broer!" Riep hij en die woorden deden heel veel pijn... 

Einde van de vakantie

's Ochtends vertelde Bossie dat hij ruzie heeft met Calissa (meisje met de gele schoenen) en dat ze vandaag langskwam. Maar dat ging niet goed. Helemaal niet goed. Het gesprek eindigde met de woorden: "Ik moet onthouden dat jullie broers zijn allebei smeerlappen!" Ik trok het mij niet zo aan maar Bossie wel Hij deed weer een hele dag irritant tegen iedereen. Aan het ontbijt vertelde papa ook voor het eerst sinds 8 weken weer over mama over wat er gebeurd was... Het was ons eerste vader-zoon gesprek ooit. Geesje kwam weer in het clubhuis maar ze zegde niet veel ze las gewoon in haar boek.. "Straks ga ik er naartoe" dacht ik bij mezelf. En stoere Bossie? die is niet zo stoer als hij lijkt hoor! Hij had allemaal brieven van mama verstopt zodat ze alleen van hem waren. Op een manier vind ik het schattig, maar dat mag niet verklaren waarom hij zo doet tegen iedereen de laatste tijd. Oh ja ik was Geesje bijna vergeten! Ik bad mijn excuses aan en ze aanvaardde ze. "Is je boek al uit" vroeg ik. "Bijna" was haar antwoord. Ik stelde voor een ijsje te halen maar ze wou niet. Ik had geld maar zij geen zin. Dus dan wachtte ik tot ze klaar was met lezen.

Korte recensie 

Het boek was niet een dat op mijn lijstje van favorieten staat. Het was goed en vlot geschreven maar ik vond dat de inhoud langdradig was en het einde was ook niet echt volmaakt. Wel apprecieer ik hoe Bart Zo een emotioneel verhaal kan schrijven in een "kleine" boekentopper. Op sommige momenten kan ik mij inleven, maar dan vooral tussen de broer-broer momenten (als het goed gaat Tussen Bossie en Oscar(Het hoofdpersonage, kwam ik pas laat te weten.)) Ik zou het boek 3.5/5 geven want zelf heb ik er uit geleerd dat soms de stoerste een klein hartje hebben.